Hard werken en mooie momenten: deze mensen kozen met heel hun hart voor een baan in de zorg

"Ik ben verpleegkundige in hart en nieren", vertelt Bibiche Oldenburg, die verpleegkunde studeert. "Er zijn veel meer mogelijkheden. Je bent nooit klaar met leren en je kan alle kanten op."

Ze is nog niet afgestudeerd, maar heeft al een baan. Er wordt dan ook bij wijze van spreken om personeel gevochten. Maar die krapte heeft ook nadelen. "Omdat er een tekort is word je vaak ingezet als volwaardig verpleegkundige, terwijl je dat nog niet bent. Ik merk dat dat best moeilijk is voor mezelf, omdat je ook voor je patiënten de beste zorg wil leveren."

Docente Jolanda Kassa is het daarmee eens. "Die betrokkenheid is onze kracht, maar ook onze valkuil." Het is een beetje dubbel. Het zorgt voor stappen in de ontwikkeling van leerlingen, maar tegelijk zorgt het ervoor dat het lastig kan zijn om je grenzen aan te geven. "Je moet goed weten waar je bekwaam in bent en in wat niet. Je hebt met mensen te maken en daarin wil je geen risico's nemen."

Pittig, maar mooi

"Het levert je ontzettend veel op", volgens Paul Huisman, die al 40 jaar verpleegkundige is. "Je kan je blijven ontwikkelen en je krijgt er mooie momenten voor terug." Helaas is er voor die mooie momenten vaak geen tijd, vanwege de tekorten. Toch probeert hij eraan vast te houden.

"Toch even bij iemand gaan zitten en even een praatje maken", vult Bibiche aan. "Ik probeer altijd mooie momentjes te creëren." Ze wil graag weten wat er achter iemand schuilgaat en denkt dat dat ook wel deel is van het hart van een verpleegkundige.