17 april 2025
Een werkdag als logeerpartij, een pyjamaparty met bewoners, werken op slippers én met een bosmaaier. Welkom in de wereld van Marlies Janse – Doodkorte. Zij laat zien hoe veelzijdig, betekenisvol én leuk het werken in de zorg kan zijn. Als woonbegeleidster én activiteitenbegeleidster is zij niet alleen een rots in de branding, maar ook een ware Barbapapa voor haar bewoners en deelnemers.
“Ik probeer van elke werkdag een feestje te maken. Mijn bewoners verdienen dat.”
Superkracht? Gewoon jezelf zijn
“Ik denk dat mijn superkracht is dat ik mezelf ben. Mijn bewoners prikken er zó doorheen als je iets speelt. Dus ik ben altijd oprecht. Als ik een slaapdienst heb, zeg ik tegen ze: ‘Ik kom bij je logeren.’ Dat klinkt toch veel gezelliger?”
Ze is rechtvaardig, betrokken en niet bang om op te komen voor anderen. Toen een bewoner werd gepest in de wijk, stapte ze zélf op de jongeren af om het gesprek aan te gaan. “Op dat moment voelde ik me net een moederbeer. Nu kan mijn bewoner weer veilig over straat.”
Geen dag is hetzelfde
Marlies combineert het werken op een woonlocatie met haar werk op een zorgboerderij. De ene dag helpt ze met de was en het koken, de andere dag mest ze samen met deelnemers het kippenhok uit.
“Op de boerderij ben ik onderdeel van het team. We doen het echt samen.”
Ze houdt van de afwisseling, maar het mooiste moment blijft het contact. “Even vragen: hoe was je dag? En dan horen: ‘Wat fijn dat jij er bent.’ Dat maakt álles de moeite waard.”
Onregelmatig werken? Graag zelfs
Veel mensen zien onregelmatigheid als lastig, maar Marlies ervaart het als vrijheid. “Ik kan mijn kind naar school brengen, zelf opladen overdag, én bij schoolactiviteiten zijn. Het maakt mij een leukere moeder én partner.”
Grenzen bewaken en goed voor jezelf zorgen
Na een burn-out leerde ze beter haar grenzen aan te geven. “Als ik vrij ben, ben ik écht vrij. Ik lees mijn werkmail dan niet. En ik zeg vaker nee tegen open diensten. Mijn moeder herinnert me daar ook aan – zij helpt in de opvang en kent me goed.”
Rustmomenten zijn heilig. “Ik wil elke week twee dagen écht vrij. En als dat niet lukt, overleg ik met mijn roosterconsulent. Dat helpt me in balans te blijven.”
Pyjama’s, stalen neuzen en 10.000 stappen
“Het leukste moment van een slaapdienst? In pyjama tutten met bewoners. Dan maken we een kleurplaat of drinken een kopje thee.”
Op de boerderij draagt ze een polo met logo, werkschoenen met stalen neuzen, en in de winter een grijs fleecevest. “Maar op de woning werk ik het liefst in m’n slippers – ook als het sneeuwt!”
Werk en privé in balans
Marlies woont met haar man en zoontje van zes. Met hulp van haar ouders – en een gedeelde digitale agenda – wordt alles goed gepland. “Omdat ik flexibel werk, kan ik ook flexibel zijn voor mijn gezin. Dat is een enorme luxe.”
Haar missie: laten zien hoe leuk dit werk is
“Mensen hebben vaak vooroordelen over de gehandicaptenzorg. Maar ik heb écht de allerleukste baan.”
Marlies is actief op sociale media en geeft voorlichting op scholen. “Ik wil dat mensen zien wat ik doe – hoe mooi en waardevol het is. Mijn bewoners en deelnemers geven me energie, elke dag opnieuw.”
Zorghelden zoals Marlies zijn goud waard. Dankjewel voor je inzet, inspiratie en oprechte betrokkenheid.